Herra Ólafur Skúlason biskup og Heimsmetabókin

"Ólöf Pitts Jónsdóttir, ein kvennana fjögurra, sagði við Ríkisútvarpið í kvöld, að hún væri fegin og að þungu fargi sé af sér létt, en málið hafi verið með henni í bráðum 30 ár."

Ég vil nota þetta tækifæri til að óska Ólöfu og öðrum fórnarlömbum alls hins besta.

Eftir lestur þessarar fréttar og umfjöllun RÚV Sjónvarps um fundinn í dag, verð ég að viðurkenna að reiðin bullar og kraumar í mér.

Ekki á ég von á því að mér sé einum svo farið.

Í könnun Bylgjunnar kom fram að "öðlingurinn" Karl biskup hefur hlálega lítinn stuðning hjá þjóðinni, sem virðist vilja sjá hann í einhverju öðru starfi. Hann gæti kannski gerst "hlustari" hjá Stígamótum!

Kalli litli er örugglega frábær manneskja, hjartahlý, gáfuð, vel menntuð og vel meinandi um nánast allt. Líka kirkjuna á sinn hátt.

Það sem er nú að sparka löppunum undan hans biskupsstól skýrist af tveimur orðum: Þöggun, yfirhylming.

Ég sagði að reiðin kraumaði í mér og reiður maður á það til að tapa skynseminni, þeirri litlu sem hann fær í vöggugjöf.

Samt langar mig að koma með tillögu. Ekkert kann ég á Fésbókina og fer nánast aldrei inn á hana.

Nú vil ég skora á snjalla Fésbókarmenn að stofna síðu, sem hefur það ógöfuga markmið að koma Herra Ólafi Skúlasyni í Heimsmetabókina með sínar fjórar Fálkaorður.

Sem mesta níðingi kirkjunnar, en um leið þeim manni sem náð hefur lengst innan hennar, undir dyggum verndarvæng æðstu stjórnenda ríkisins á þeim tíma.

Ég sagðist vera reiður.

 

„Átakamikið og áhrifamikið“