Hvellsprungið kerfi lítils þjóðríkis

Gjörsamlega sprungið kerfi.

Allt hið fjárhagslega kerfi okkar sem þjóðríkis er sprungið.

Ástæður þess?

Óstjórn og eftirlátssemi.

Skoðum þetta aðeins út frá tekjum ríkissjóðs.

36,94% útsvars- tekjuskatturinn.

* Hér eru börn skattlögð (6%), einnig fólk sem alls ekki nær opinberum framfærsluviðmiðum. Slík skattlagning er ekkert annað en fáheyrð heimska - ef ekki glæpur gagnvart þessu fólki og Stjórnarskrárbrot. Lengra verður ekki gengið í þeirri svívirðilegu skattlagningu.

Millitekjufólkið, að 893,713 krónum á mánuði, borgar þennan skatt og vandséð er að hægt sé að leggja meira á þann hópinn, hópinn sem að mestu heldur þjóðfélaginu gangandi.

46,24% útsvars- og tekjuskatturinn.

* Hann er lagður á tekjur sem eru frá 893,713 krónum á mánuði og upp allan skalann.

Í þessum skattflokki er ofurlaunaliðið og mörgum finnst eðlilegt að leggja sérstakan hátekjuskatt á það.

Þar eru peningar sem hægt er að ná í til að efla samneysluna, en um slíkan skatt mun aldrei nást pólitísk samstaða. Hægri menn vilja ekki sjá slíkan aukaskatt lagðan á hina ríku.

Ríkið innheimtir einnig 20% tekjuskatt af fyrirtækjum, 22% skatt af fjármagnstekjum, auðlindagjald af útgerðinni, 11% og 24% virðisaukaskatt, bankaskatta, eldsneytisskatta, erfðafjárskatt, flugvallagjöld, tóbaks- og áfengisgjöld og fleira mætti tína til.

Hvernig getur hið opinbera fjármálakerfi sprungið með alla þessa skattheimtu?

Einfaldlega vegna þess að innkoman dugar ekki fyrir þeim útgjaldakröfum sem gerðar eru!

Allt það sem ríkið rekur er hreinlega í fjársvelti.

Lögreglan, heilbrigðiskerfið, landhelgisgæslan, skólakerfið, vegakerfið og öll hin kerfin.

Hvers vegna eru þá skattar ekki hækkaðir duglega?

Til þess eru ekki margar leiðir vel færar.

Hátekjuskattur?
Hækkað auðlindagjald?

Margir sjá möguleika í því - en Sjálfstæðisflokkurinn ekki og þar við situr.

Stjórnmálamenn halda uppi heimskulegu rifrildi um vegagjöld - jafn sjálfsögð og þau eru. Þar eru Hvalfjarðargöngin besti vitnisburðurinn um hve sjálfsögð slík gjöld eru.

Hvers vegna er þessi staða uppi?

Einfaldlega vegna þess að hér hefur ríkt óstjórn um langan tíma.

Stjórnmálamenn þora aldrei að segja nei - hingað og ekki lengra!

Þeir skilja ekki að þeirra hlutverk er líka að segja nei - með það fyrir augum að ríkið hafi efni á að reka það sem því ber með sóma.

Allt er látið eftir öllum!

Til dæmis borað í gegnum misfellur í landslaginu - ef einhver óskar eftir því!

Framansagt leiðir aðeins til einnar lokaályktunar.

Kerfið okkar er hvellsprungið!

Og lausnin er?

Þjóðnýting í stórum stíl - það er óþolandi að auðlindir landsins skapi aðeins fáeinum auð - en öðrum brauðmylsnu.

Auk þess legg ég til að frjálshyggjan verði lögð í rúst.

Athugasemdir

[Halldór Egill Guðnason, 13.4.2018 kl. 03:19]

 Já sæll! Minn í stuði ;-)

 Án gríns, þá eru í dag óteljandi milljarðahundruð eða skrilljón, skrilljón sem liggja inni í lífeyrissjóðakerfinu, í formi skatta. Hvers vegna í fjáranum er lífeyrissjóðum þessa lands, gert kleift að braska með þessar framtíðarskatttekjur? Þær gætu jafnvel tapast í meðförum þeirra. Þeir sem stýra Ríkissjóði hafa hinsvegar ekki miklar áhyggjur af því. Ástæðan er einföld.: Þessum sköttum verður nefnilega náð, óháð gengi lífeyrissjóða, þegar lúsarlífeyririnn er að lokum greiddur út. Þá næst að snúa niður gamlingjana, sem í sveita síns andlits lögðu fyrir, með því að skattleggja þá til andskotans, af lífeyri sínum. Skatturinn næst alltaf, að lokum. 

 Hvers vegna er ekki Ríkissjóður og þeim sem honum stýra, búinn að átta sig á því, að með því að innleysa skattinn NÚNA, væri hægt að reisa hér við, heilbrigðiskerfið, samgöngukerfið og nánast flest það sem svo sannarlega er að hjá okkur!. 

 Ekki laust við að maður verði oggulítið "frústreraður" yfir þessu, því ræfli eins og mér þykir þetta svo borðleggjandi. Hvers vegna á að láta jakkafataklædda dekurdrengi, sem drifnir eru áfram í starfi sínu af væntanlegum bónusum sínum, höndla með sparnað okkar til ævikvöldsins? Getur einhver svarað því?. Áhættan af töpuðum lífeyri, sökum bónusvæddrar skammtímagræðgi þeirra, myndi í það minnsta minnka, hefðu þeir örlítið minna til að spila úr.

 Afsakaðu langlokuna, en svon rétt í blálokin verð ég að tæpa á einu, sem þú reyndar nefndir í pistlinum.: Hér á landi er opinber aðili sem reiknar út, hvað venjuleg manneskja þarf til framfærslu. Sú tala er vel ofan við lágmarkslaun. Hvað er að fólki, sem velst til opinberra starfa og setja hér skattgreiðsluviðmið, þegar því dettur samhliða í hug sú ósvinna að skattleggja tekjur undir viðmiðunarmörkum? 

 Ég bara spyr.

 Góðar stundir, með kveðju að sunnan.

[Björn Birgisson, 13.4.2018 kl. 13:04]

Þakka innlitið! Þetta flokkast ekki undir "langlokur" hjá þér Halldór Egill. Bara gott og upplýsandi innlegg!