Hvað með nokkur kraftaverk í viðbót?

Páskar - Hugleiðing.

Páskar eru tími krossfestingar, upprisu og kraftaverka.

Upprisan sem slík hlýtur að vera kraftaverk - til viðbótar þeim kraftaverkum sem Jesús er sagður hafa unnið á meðal manna með því að lækna sjúka með aðferðum sem nútíma læknavísindi ráða ekki yfir og geta ekki skýrt - þrátt fyrir gífurlegar framfarir í þeim vísindum.

Kristnir menn telja að sálir þeirra fari til Guðs að loknu þessu jarðlífi - en víst er að líkaminn fer ofan í jörðina.

Í því liggur munurinn á dauða venjulegs fólks og hins eingetna frelsara.

Andvana líkami hans fannst aldrei samkvæmt hinni fornu sögusögn.

**********

Fylgisspekt almennings við hina kristnu kirkju dalar með hverju árinu sem líður - hérlendis sem erlendis.

Fleiri segja sig úr þjóðkirkjunni á hverju ári, en skírðir eru inn í hana sem ómálga börn - eða affermast úr henni.

Þeim ungmennum fjölgar stöðugt sem kjósa borgaralega fermingu - í stað þess að staðfesta þá vígslu sína inn í þjóðkirkjuna sem skírnin er.

Sjálfsagt eru ýmsar ástæður fyrir þessum úrsögnum eða fráhvarfi - en aðallega hljóta þær að vera vegna vantrúar á boðskapinn.

Önnur skýring er vandfundin.

Er einn þeirra sem yfirgaf samkvæmið að trúleysisástæðum - en ber þó mikla virðingu fyrir því góða starfi sem kirkjan vinnur á mörgum sviðum.

Finnst boðskapurinn óttalega barnalegur og furða mig á vel upplýstu fólki samtímans, sem trúir því staðfastlega að ævintýrið um tilvist hins eingetna - frá jötu til grafar, sem hann hvarf úr - eigi við nokkur rök að styðjast.

Mín skoðun.

Oft er sagt að tími kraftaverkanna sé liðinn.

Það er undarleg fullyrðing eða skoðun - flóttaleg skoðun.

Það sem einu sinni hefur verið gert má alltaf gera aftur.

Ef hin kristna hjörð væri stjórnmálaflokkur - dalandi í fylgi - yrði leiðtoginn ekki lengi að boða nokkur kraftaverk að kosningum liðnum!

Hvað með leiðtogann mikla, sjálfan himnaföðurinn?

Er hann alveg hættur að luma á kraftaverkum - sem aldeilis gætu snúið þróuninni við - honum í hag?

Kristilegu kærleiksblómin spretta - í kring um hitt og þetta - sagði skáldið.

En það þarf að vökva þau reglulega.

Landsölumenn og landráðamenn

 

Hver er munurinn á landsölumanni og landráðamanni?

Hvers konar fólk getur samvisku sinnar vegna selt erlendum aðilum hluta úr ættjörðinni okkar til varanlegrar eignar?

Er þeirrar skoðunar að ríkið eigi að leysa til sín allt landrými sem losnar, hvern hektara og hverja þúfu, og endurleigja það síðan, helst Íslendingum, en til vara erlendum aðilum í skemmri tíma.

Það er algjörlega galið að fjársterkir útlendingar sölsi undir sig hverja stórjörðina af annari - oft í afar óljósum tilgangi.

Hér áður fyrr gerðu menn vopnuð strandhögg og sölsuðu undir sig landrými og gerðu heimamenn að þrælum sínum.

Nú til dags eru þessi strandhögg gerð með peninga að vopni og spilað inn á fégræðgi landsölumanna - sem vegna dollaramerkjanna í augunum sjá ekki og skilja ekki að þeir eru að selja hluta landsins sem fóstraði þá. Líklega væru slíkir menn tilbúnir til þess að selja börnin sín líka - fyrir rétt verð.

Hef alltaf litið á orðið landeigandi sem hálfgert skammaryrði, þar sem það er bjargföst skoðun mín að þjóðin eigi að eiga allt landið, miðin og lögsöguna að 200 mílum og gefa engan afslátt af því eignarhaldi sínu.

Spurði:

Hver er munurinn á landsölumanni og landráðamanni?

Svarið:

Enginn.