Landsölumenn og landráðamenn

 

Hver er munurinn á landsölumanni og landráðamanni?

Hvers konar fólk getur samvisku sinnar vegna selt erlendum aðilum hluta úr ættjörðinni okkar til varanlegrar eignar?

Er þeirrar skoðunar að ríkið eigi að leysa til sín allt landrými sem losnar, hvern hektara og hverja þúfu, og endurleigja það síðan, helst Íslendingum, en til vara erlendum aðilum í skemmri tíma.

Það er algjörlega galið að fjársterkir útlendingar sölsi undir sig hverja stórjörðina af annari - oft í afar óljósum tilgangi.

Hér áður fyrr gerðu menn vopnuð strandhögg og sölsuðu undir sig landrými og gerðu heimamenn að þrælum sínum.

Nú til dags eru þessi strandhögg gerð með peninga að vopni og spilað inn á fégræðgi landsölumanna - sem vegna dollaramerkjanna í augunum sjá ekki og skilja ekki að þeir eru að selja hluta landsins sem fóstraði þá. Líklega væru slíkir menn tilbúnir til þess að selja börnin sín líka - fyrir rétt verð.

Hef alltaf litið á orðið landeigandi sem hálfgert skammaryrði, þar sem það er bjargföst skoðun mín að þjóðin eigi að eiga allt landið, miðin og lögsöguna að 200 mílum og gefa engan afslátt af því eignarhaldi sínu.

Spurði:

Hver er munurinn á landsölumanni og landráðamanni?

Svarið:

Enginn.

Athugasemdir

[Halldór Egill Guðnason, 30.3.2018 kl. 12:55]

Báðar týpurnar má finna í samfylkingunni og viðreisn.