Getur Hæstiréttur líka látið áverkana gufa upp?

"Sveinn Andri Sveinsson, hrl., sem var verjandi manns sem Hæstiréttur sýknaði af fólskulegri líkamsárás í liðinni viku, segir að þótt héraðsdómur hafi gengið út frá því að fórnarlambinu hafi verið hótað, liggi ekkert fyrir um að svo hafi verið."

Maður er laminn og barinn. Meintur árásarmaður er sakfelldur í Héraðsdómi en svo sýknaður í Hæstarétti.

Eftir situr fórnarlambið með sína áverka, en árásarmaðurinn hefur eiginlega gufað upp fyrir tilstilli Hæstaréttar. Getur Hæstiréttur líka látið áverkana gufa upp?

Til að þessi jafna gangi upp vantar árásarmanninn. Hver var hann þá?

Oft virka dómar undarlega á mann.

Oft vaknar þessi spurning: Hvort skiptir í raun meira máli, gjörðin sem kært er vegna, eða einhver lagatæknileg atriði?

Engin gögn um að fórnarlambi hafi verið hótað

Athugasemdir

[Hrafn Arnarson (IP-tala skráð) 5.4.2011 kl. 10:17]

Sá sem ráðist var á bar ekki vitni fyrir dómi. Hann neitaði að bera vitni. Þar með var skilyrðum réttarins ekki fullnægt. Ekki er nóg að hafa vitnisburð sem fram kemur við yfirheyrslu lögreglu. verjandi árásarmannsins hafði ekki tækifæri til að spyrja. Gott og vel. Ekkert kemur fram um það af hverju fórnarlamb árásanna neitaði að vera vitni. Blaðamanninum hefur láðst að spyrja að því! En víkjum nú að allt öðru máli og óskildu.  Al Capone var dæmdur í 11 ára fangelsi fyrir skattsvik. Annað var ekki hægt að sanna. Allir vissu og Capone lét drepa andstæðinga sína. Hann stundaði umfangsmikla ólöglega starfsemi en hann var einnig áberandi persóna í opinberu lífi. Enginn vildi mæta fyrir rétt og bera vitni í máli gegn Al Capone. Menn eiga aðeins eitt líf.

[Axel Jóhann Axelsson, 5.4.2011 kl. 10:21]

Var nokkuð verið að rétta um áverkana?  Hins vegar skilst manni að ekki hafi tekist að sanna með ótvíræðum hætti hver olli meiðslunum.  Það eru til dæmi um að fólk hafi logið til um árásir á sig, jafnvel nauðgunum.  Til þess eru dómstólar að leita sannana og dæma svo á grundvelli þeirra og laganna og annars ekki. 

Segir ekki einhversstaðar að betra sé að hundrað sakamenn sleppi undan réttvísinni, en að einn saklaus verði dæmdur?

[Axel Jóhann Hallgrímsson, 5.4.2011 kl. 11:00]

Svo virðist sem fórnarlambinu hafi láðst að fá vottaða kvittun frá glæponunum að verki loknu. Þetta minnir á konur sem er nauðgað er í Íslömskum ríkjum, þær geta ekki kært nema að hafa minnst 3 eða 4 vitni að verknaðinum. Vitnin þurfa auk þess að vera karlmenn. Ekki amalegt að líkjast þeim mannréttinda draumalöndum.  

Ætli þessum stjörnulögfræðingi sé aldrei bumbult á kvöldin, eftir velheppnaða óþverragæslu dagsins?