Smáglæpirnir eru í góðu lagi

"Landaverksmiðjan var á sveitabæ í Hrunamannahreppi í nágrenni Flúða. Mennirnir hafa áður verið staðnir að landaframleiðslu."

Eitt og annað finna nú eldri borgararnir sér til dundurs!

Ríkið hefur einkaleyfi á sölu áfengis í landinu og armur laganna getur því orðið langur, þegar gamlir karlar austur í sveitum ætla að ryðjast inn á þann markað með sitt heimabrugg.

Áfengi getur verið mikill gleðigjafi og hefur fylgt mannkyninu frá örófi alda. Hins vegar fylgja áfenginu miklar raunir líka eins og karlarnir fyrir austan fjall eru nú að upplifa.

Ríkið upplifir líka broslegar raunir vegna einkasölunnar sinnar. Það harðbannar allar auglýsingar á áfengi, en samt dynja slíkar auglýsingar í sífellu á landsmönnum, í útvarpi, sjónvarpi og í blöðum og hinn langi armur laganna gerir ekkert í þeim málum. Bjórframleiðendur brosa bara í laumi og auglýsa á fullu.

Nokkrar verslanir eru í landinu sem selja efni til heimabruggunar á víni. Mest rauðvíni og hvítvíni. Í lögum stendur að vínandamagnið megi ekki fara upp fyrir 2,25%. Allir vita að það fer gjarnan í 12-14%. Sömuleiðis mega allir vita að stórtækustu heimabruggararnir, sem versla við þessar búðir, selja gjarnan hluta framleiðslunnar til þess að fjármagna eigin neyslu.

Ríkið snýr sér bara undan og læst ekki sjá þetta.

Það sem leiddi til innrásar löggunnar í verksmiðju landakarlanna var þetta:

Þeir voru of stórtækir.

Það hefur nefnilega sýnt sig að það er allt í lagi að brjóta allar reglur og lög sem um áfengið gilda, ef brotin eru ekki of stórtæk.

Smáglæpirnir eru í góðu lagi.

Svo var það maðurinn sem sagði:

Ég drekk til að gera annað fólk skemmtilegra!

 

 

Landamálið telst upplýst

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 21.7.2010 kl. 18:07]

  Halló! Þessi er ekki síðri

[Björn Birgisson, 21.7.2010 kl. 18:13]

Skál, Helga mín!